به بهانه ی سفر دکتر پزشکیان به خوزستان

به بهانه سفر دکتر پزشکیان به خوزستان:

خوزستان و امیدواری؟!

سفر رییس جمهور به خوزستان، نشان از آن دارد که قرار نیست طرحی نو در افکتده شود و صدایی از بی صدایان، شنیده شود! چرا که این دور تسلسل به پایان نمی رسد مگر به برنامه و عملگرایی و کلان نگری در همه حوزه های کشور و توسعه متوازن و پایدار خوزستان.
اما با همه ی ناامیدی، امیدوارم که، آغازی بر پایان بی برنامگی، شعارگرایی و سطحی نگری های متداول باشد.

جناب رییس جمهور عزیز:
خوزستان با اینهمه ظرفیت ها و ثروتهای روزمینی و زیرزمینی، گرفتار مشکلات و کاستی های عمیقی است که تنها با داشتن برنامه هایی مدون و کارشناسانه، قابل حل خواهند بود و شرایط زندگی را در تراز مردم شایسته این استان،خواهد
ساخت.
جناب رییس جمهور
از آمار و ارقام و پرداختن به حوزه هایی چون میراث فرهنگی. آموزش و پرورش. بیکاری.فقر، ناامنی و کشته های جاده ای. بی آبی با وجود۵ رودخاته دایمی.آلودگی نفس بر هوا و….می گذرم و تنها بر معیار۲ شاخص کلی، عملکرد دولت تان را در پایان دوره می توان به داوری نشست.
۱-بر اساس نامه ۲۳۴۵۳۹/۱۰۱ مورخ۸۱/۱۲/۱۴ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به هیات دولت و در اجرای ماده۸ آیین نامه اجرایی ماده۶۰ اصلاح قانون برنامه توسعه سوم اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از۹ شهرستان محروم کشور، بیش از۵۰٪ این مناطق در خوزستان، واقع شده اند یعنی( ایذه، مسجدسلیمان، باغملک، هفتکل، لالی و اندیکا) که شاخص های توسعه این مناطق، زیر شاخص میانگین کشوری است!!
انتظار ما از دولت شما این است که همان سازمان مدیریت و برنامه ریزی، به عنوان یک سازمان تخصصی، غیرسیاسی و مهم، وضعیت این متاطق را به صورت شفاف گزارش دهد تا به چشم حیرت ببینید که نه تنها، اوضاع این مناطق بهتر نشده و نیست بلکه بسیار بدتر و مشکل دارترند!! مردم، امید داشتند که با برنامه و حضور افراد متخصص و کارامد، بخشی از کاستی ها و نارسایی ها و ناراستی ها، برطرف شوند وگرنه ما همه جور دولت و هر گونه استاندار دیده ایم از آن که همیشه ذاکر بود با تسبیح برند شاه مقصودی تا…
” مجنون نتوان بود به ژولیدگی موی/ مستی به پریشانی دستار نباشد”
جناب رییس جمهور
۲- بر اساس بند ج ماده ۱۳۷ قانون توسعه سوم، دولت ملکف شده بود که تمام روستاهای بالای۲۰ خانوار را از نعمتهای آب، برق، جاده، مدرسه، خانه بهداشت و…برخوردار نماید. اما در برنامه های بعدی تا امروز هم چنین نشده و بسیاری از روستاها و حتی شهرهای خوزستان، از نداشتن این امکانات در رنج و گرفتاری اند! در حالیکه این موارد از ابتدایی ترین، وظایف حاکمیتی و حقوق شهروندان است.
فقدان همین امکانات، سالانه دهها نفر را، در قالب، عقرب گزیدگی، مارزدگی تا زایمان و سانحه و…به کام مرگ می کشاند!! خوزستان به شهادت امار موجود، در همه زمینه ها و حوزه ها، در وضعیت نامطلوب و دردناکی است و راه علاج آن، تعارف و تکلف نیست بلکه عزمی ملی می طلبد تا ” نه با عدالت صدقه ای، که بر اساس عدالت منطقه ای” و با تکیه بر داشته ها و موقعیتهای ویژه خوزستان، در سایه یک برنامه ریزی علمی و عزمی ملی، اقدامی عملی شود. از ورزش تا کشاورزی.از میراث فرهنگی تا آمایش دقیق.از آموزش و پرورش تا صنعت و انرژی و….همین ۲ شاخص را در پایان دوره شما، باز مرور خواهیم کرد. اگر چه مشکلات خوزستان، بسیارند ازجمله:

۳- کمتر هفته ای است که محور اهواز- ایذه- دهدز- اصفهان، جان و جهان خانواده هایی را به کام نیستی نکشاند تا جاییکه بر این محور، نام جاده مرگ نهاده اند! چند تن دیگر باید بمیرند و جانمایه خود را دستمایه ی یک سفر درون استانی کنند تا وضعیت دردناک جاده ها و محورهای ارتباطی خوزستان، بهبود یابند؟
جناب رییس جمهور، شما هم در وضعیت دردناک امروز خوزستان، مقصرید زیرا که همواره یا بر مسند وزارت نشسته بودید و یا وکالت! براساس اصل۸۴ قانون اساسی، شما نماینده همه ملت بودید و حق آن بود که از مطالبات خوزستان، پاسداری کنید.
اینک نیز در مقام رییس جمهور، سوگند یاد کرده اید که پاسدار حقوق همه شهروندان باشید. مردمسالاری بدون احزاب واقعی، مصداق حکایت شیر بی یال و دم و اشکم مولوی است. اگر به دنبال گذر از مناسبات سنتی و رسیدن به قواعد سیاست ورزی مدرن هستید راهکار آن، ایجاد احزاب واقعی به جای احزاب گلخانه ای، دولت ساخته و محفلی است، آزادی بیان و مطبوعات واقعی است.ترمیم و اصلاح ساختار وزارت آموزش و پرورش و گماردن وزرایی شجاع و وطن دوست است. تغییر رویکرد نگاه امنیتی و رواج سانسور و روحیه خودسانسوری و از طرفی پرونده سازی ها و انگ زدن های کلیشه ای و تکراری برای نسل جوان و جویای تحول و تغییر است.

جناب دکتر پزشکیان
۴- فقر و بیکاری رو به تزاید و تعمیق است تا جاییکه به شهادت نهادهای حمایتی، بیشتر مردم در شهرها و روستاهای خوزستان، تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی اند و یا متقاضی قرار گرفتن تحت پوشش این نهادها هستند و به زعم انان، فاقد شرایط لازم از جمله به علت جوان بودن سرپرست خانوار می باشند!!!

بیکاری و فقر، موجب مهاجرت جوانان به شهرها و استانهای همجوار شده است تا جاییکه در مناطق روستایی، تناسب جنسیتی را مختل نموده و این مهاجرتهای گسترده، بیشتر به یک مهاجرت اجباری شباهت دارد! عدم وجود زیرساختها.نبود فرصتهای شغلی، و دهها مشکل دیگر، زندگی مردم را تهدید می کند.آمار خودکشی.طلاق.اعتیاد. ناامنی ودیگر بزهکاریهای اجتماعی بخشی از پیامدهای پیدا و پنهان عدم توجه به زیرساختها و فقدان سرمایه گذاریهای دولت و انجام تعهدات خود نسبت به حقوق شهروندان خوزستانی است. لطفا این اندک امید را به ناامیدی مبدل نسازید. و بکوشید تا یک زندگی مناسب شان و منزلت مردم، پدید آید نه اینکه زندگی را به مردن تدریجی مردم، مبدل کنید. این حداقل امید بازمانده از کسانی که به شما اعتماد کرده اند را پاس بدارید.
“من که در دام آمدم نه از فریب دانه بود/ غیرتم نگذاشت در دام تو بینم دانه را”
بهرام(ماشاالله) براتی/ سوم بهمن۱۴۰۳/ اهواز