تهران
کد خبر:8745
پ
IMG_20181121_002931_407

خبری که، نشان از خطر دارد!

مهندس هژیر کیانی از پرکارترین فعالان محیط زیست خوزستان و ایران، در تلاش برای خاموش کردن آتش سوزی جنگلهای منگشت و دهدز، در سیاهی شب و هرم شعله های سوزناک، دچار حادثه شد و از ارتفاعی سخت سقوط کرد و شوربختانه، از ناحیه کمر دچار آسیب شدید شد که پس از اعزام به اصفهان، تحت […]

مهندس هژیر کیانی از پرکارترین فعالان محیط زیست خوزستان و ایران، در تلاش برای خاموش کردن آتش سوزی جنگلهای منگشت و دهدز، در سیاهی شب و هرم شعله های سوزناک، دچار حادثه شد و از ارتفاعی سخت سقوط کرد و شوربختانه، از ناحیه کمر دچار آسیب شدید شد که پس از اعزام به اصفهان، تحت عمل جراحی قرار گرفت و دارد دوران نقاهت را پشت سر می گذراند. از مسوولان که هیچ انتظار و امیدی نه می توان و نه باید داشت اما ایکاش همه دوستداران محیط زیست و ثروتهای بی بدیل آبی و خاکی زاگرس، هژیر کیانی ها را در این هراس بی کسی زاگرس، تنها نگذارند و کار او را ارج نهند و به یاری اش بشتابند.

بخشی جنگلهای دهدز و منگشت در آتش می سوختند و هژیر کیانی، که سالهاست در مقام کارشناس، دوستدار و فعال محیط زیست و زیست بوم های ایران زمین، توان و دانش خود را به کار گرفته است تا به همراه دیگر دوستداران طبیعت و جغرافیای زاگرس، نگذارند که این میراث ملی نابود شود گرفتار آسیب شدید شد ولی، همچنان او نگران، محیط زیست ما هست و کسی از مسوولان، یاری رسان این سیاوشان آتش و درخت نبوده اند!

هژیر کیانی و دوستانش، سالهاست یا نوشته و هشدار داده اند یا سخن گفته و فریاد زده اند و از پیامدهای تلخ روند تخریبی محیط زیست مان شکوه و شکایت کرده اند.اگر چه، در شوق و هراسی توامان، این راه پر خطر را پیش می روند.هراس از تعمیق بی توجهی های مسوولان و شوق از احساس رو به تزاید همدلی و همراهی نسل جوان به شناخت عمیق جایگاه و ارزشهای جنگل های زاگرس. همه ما در این سالها، اثرات تخریب و تغییر زیست بوم ها را در زندگی و سلامت و آب و هوا و دیگر مولفه های داشتن یک طبیعت پویا و زنده، دیده و لمس کرده ایم!! در حکایت تلخ انتقال بین حوزه ای آب از سرشاخه های کارون تا سدسازی های بی رویه و پیامدهای تلخ پس از آن از یک سو، تا عدم تدوین یک برنامه راهبردی بلند مدت در حفاظت علمی از طبیعت و سوء مدیریتهای سریالی و دنباله دار از دیگر سو، همه و همه نشان از عمق فاجعه های زیست محیطی دارند که ساده ترین نتیجه و تعریف ابن رویکرد و روند پرخطر، نابودی زندگی و زیست بوم های این سرزمین و خالی شدن بسیاری از مناطق ما از جمعیت، در آینده ای نزدیک است! ارزش اکوسیستمی یک درخت بلوط را امثال هژیر کیاتی ها درک می کنند که در تاریکی شب و گرمای روز تابستان خوزستان و در هر شرایطی، جان نثاران بلوط و درخت و پرنده ‌ و پروانه اند. عمل قهرمانانه افرادی چون هژیر کیانی ، پاسخ شجاعانه ای است به بی مسوولی. جهالت.ناکارآمدی و…

” سیاوش وار بیرون آمدم از امتحان گرچه/ دل سودابه سانت هرچه آتش بود با خود داشت”

بهرام براتی/ مرداد۱۴۰۳/ ایذه

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید