سرانجام پس از کش و قوس های فراوان در جلسه ای که دیشب مدیریت شرکت نیشکر هفت تپه از طرف سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به این شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی سپرده شد.

همچنین مقرر گردید تا پرداخت تسهیلات جدید از سوی بانک های ملی و صادرات برای تسهیل امور شرکت هفت تپه و پرداخت معوقات به ویژه پرداخت حقوق پرسنل ، دستمزد کارگران و تامین هزینه های جاری آن و همچنین امهال بدهی های این شرکت نیز انجام شود .

اما سوال اینجاست ، طبق قانون بانکداری کشور بانک ها نمیتواند بدهی ها و معوقات حقوقی کارکنان و …‌ را پرداخت نمایند مگر بصورت پرداخت وام و تسهیلات و مغروض کردن شرکت که قطعاً مسکن کوتاه مدتی برای برطرف کردن معضلات و مشکلات فعلی شرکت است و عنقریب خود باعث ایجاد مشکل و معضل بزرگتر و بغرنج تری بر سر راه شرکت و کارکنانش خواهد بود ؟

چرا که شرکت موظف خواهد بود تا بدهی خود را به بانک ها بپردازد و این موضوع دیر یا زود گریبانگیر شرکت نیشکر هفت تپه را خواهد گرفت .

از طرفی سپردن مدیریت شرکت نیشکر هفت تپه به طرح توسعه نیشکر و صنایع جانبی با توجه مشکلات و موضوعاتی که در آن مجموعه موجود است ، خود جای حرف و حدیث بسیار دارد .

آیا لازم است شرکتی که تا کنون ریالی به بانک ها مقروض نمیباشد و پرسنل و کارکنانش تا قبل از خلع ید مالک قبلیش هیچگونه حقوق معوقه ای نداشتند اینگونه همچون گوشت قربانی تکه تکه گردد و آینده شرکت و کارکنانش را در هاله ای از ابهام فرو ببرند ؟