گلبانگ زاگرس- پیمان نجف پور:
فاجعه متروپل آبادان به ایستگاه چهارمین روز خود رسید ، فاجعه ای که تنها دلیل رُخ دادنش عوامل و اشتباهات انسانی بود .
درست روزی که مردم نجیب و غیرتمند آبادان ، خرمشهر و مینو دشت آماده برپایی جشن سالروز آزادسازی خونین شهر بودند به یکباره بخش عظیمی از ساختمان ۱۱ طبقه متروپل خیابان امیری آبادان در تاریخ (۲ خرداد ۱۴۰۱) حدود ساعت ؛ ۱۲ و ۴۰ دقیقه بعدازظهر فرو ریخت و چند ده نفر از شهروندان آبادانی در زیر آوار این ساختمان مدفون شدند و اینبار آبادان را تبدیل به خونین شهر کرد .
همچون روزهای گذشته عملیات آوار برداری ، امداد و نجات مصدومان احتمالی باقیمانده و کشف اجساد جان باختگان حادثه ساختمان متروپل آبادان توسط خیل عظیمی از نیروهای امدادی ، اورژانس ، گروه های مردمی و جهادی و همچنین تیم های اعزامی از برخی ادارات دولتی و خصوصی کشور …. در حال انجام است .
به گزارش پایگاه خبری گلبانگ زاگرس ؛ در بازدیدی که امروز به همراه همکاران از عملیات آواربرداری ،امداد و نجات داشتم ؛ شاهد همت والای و تلاش شبانه روزی همه گروه های امداد و نجات، اورژانس ، نیروهای خدوم نظامی ، انتظامی ، امنیتی و همچنین گروه هایی از شرکت های ملی مناطق نفتخیز جنوب ، شهرداری اهواز و ادارات دولتی و خصوصی خوزستان و حتی سایر استانها همچون اصفهان ، تهران و …. بسیجی وار در حال تلاش هستند که البته متاسفانه با توجه به حجم بسیار زیاد آوار ساختمانی و همچنین سست بودن سازه باقیمانده از ساختمان باعث کند شدن این عملیات شده است .
همچنین حضور جهاگرانه برخی مسئولین و مدیران کشوری همچون محسن رضایی معاون اقتصادی رئیس جمهور ، سردار وحیدی وزیر کشور و مجتبی یوسفی نماینده اهواز به همراه اعضای کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی و …. در کنار مسئولین و مدیران استانی و محلی در محل حادثه و پیگیری و نظارت مستقیم آنها بر این عملیات حائز اهمیت بوده است .
اما چیزی که سوای همه موضوعات بار دیگر باعث شد که به ایرانی و الخصوص خوزستانی بودنم افتخار کنم این بود که در خیابان ها ، کوچه و پیاده روهای منتهی منطقه امیری و محل حادثه شاهد حضور مردان ، زنان و حتی کودکانی که با چشمان خیس و اشک آلود علاوه بر اینکه چشم براه و در انتظار شنیدن خبری از نجات احتمالی اعضای خانواده هایشان و یا حتی پیدا شدن جسم بی جان آن ها بی تاب و بی قرار ناله و شیون سر می دادند ، اما همچون دوران دفاع مقدس با کمرهای بریده و دلهای داغدیده اما صبور و قوی هر کدام در حد توان و بضاعتش در کنار مواکب حسینی در حال پذیرایی و ارائه خدمات به نیروهایی که در حال عملیات آوار برداری و امداد و نجات بودند .
در میان این همه تلاش و تکاپو و …. نمیتوان از نقش خبرنگاران و رسانه ها و مطبوعات استان که از همان لحظات اولیه حادثه همچون دیگر اتفاقات و رویدادهای استان بصورت شبانه روز در محل حاضر بوده تا با ارسال اخبار و گزارشات درست و حقیقی مردم را از کم و کیف امداد و نجات و مراحل آوار برداری و ….. مطلع نمایند و مانع از تزریق اخبار کذب از سوی رسانه های بیگانه و معاند با کشور عزیزمان جمهوری اسلامی ایران باشند.
خلاصه و در یک کلام باید گفت : مردم خوزستان و الخصوص آبادانی ها نماد نجابت ، صبوری و غیرتمندی هستند که باید در مقابل اینهمه بردباریشان سر تعظیم فرود آورد و بر دستانشان بوسه ی مهر زد .
پیمان نجف پور
۶ خرداد ۱۴۰۱
ساعت ۳:۱۴ دقیقه بامداد
