۲۹ اسفند هرسال یادآور ملی شدن صنعت نفت ایران به پیشوایی دکتر محمدمصدق،یادآور تلاش او و همراهانش برای استیفای حقوق ملت ایران است. مردی که با ایستادگی بر سر منافع ملی و باورها و ارزشهایش، در تاریخ این سرزمین، به نیکنامی و وطن پرستی شهره شد و با همه دشمنی ها و تهمتها، نتوانستند خللی در اراده و پاک دستی اش ایجاد کنند. اگرچه در ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲،یعنی ۷۰سال پیش دولت ملی زنده یاد دکتر محمد مصدق با دسیسه های توامان استعمار خارجی و استبداد داخلی، سرنگون شد. با این وجود هر روز که می گذرد محبوبیت آن مرد بزرگ و وطن دوست و قانونگرا، بیشتر و بیشتر می شود. او‌که همواره خود را مستحضر به پشتیبانی ملت می دانست هرگز از ارزشها و باورهای خود دست نکشید و گوشه نشینی و عزلت و تبعید را به‌جان خرید.
از کودتای سید ضیاء در سوم اسفند ۱۲۹۹ تا سقوط دولت شاپوربختیار در بهمن ۵۷ تقریبا ۴۵ دولت روی کار آمدند اما ماندگارترین دولت در حافظه تاریخی ملت ما، دولت دکتر محمد مصدق است. او در خلاف آمد عادت فرهنگ سیاسی حاکم، گام برداشت و جاودانه ماند. در برابر مفاسد و دشمنی استبداد داخلی و استعمار کهنه و نو هرگز کوتاه نیامد.
در برابر چپاول ثروت ملی ایران، با پیشنهاد اقتصاد بدون نفت و سیاست موازنه منفی، تلاش کرد تا طرحی نو دراندازد. او در مقام یک مبارز پارلمانی و آزادیخواهی نستوه، نشان داد که راه آزادگی و ماندگاری راه پر خوف و خطر، اما یگانه و نیکویی است. عملکرد او در زمان والی گری خراسان، آذربایجان و فارس، چند دوره وزارت و ۶ دوره نمایندگی مجلس شورای ملی و دوران نخست وزیری ایشان، همه حکایت از رادمردی و باورمندی او به ارزشها و انگاره های نظری و عملی برجسته ای داشت که برای پاسداری از آنان رنجی شکوهمند و بالنده را به جان خریده بود.
جایگاه یگانه و اثرگذار او در بین هوادارانش، موجب شده بود تا برخی او را عوامفریب بخوانند. گروهی او را پاکترین و مردمی ترین فرد از میان رجال و اشراف برشمرده و برخی او را آبروی طبقه اعیان دانسته اند. او که با نهضت ملی شدن صنعت نفت، الگویی برای کشورهای خاورمیانه شده بود ۵۰سال برای استقلال سیاسی و استقرار مردمسالاری به شکلی خستگی ناپذیر، کوشش کرد.
در تمام دوران قدرت و حتی زمان تبعید، الگویی برجسته از ارزش هایی بود که برای پاسداری از آنان، با تمام قدرتها درافتاد‌ه و در هیچ مقطعی از زندگی خود از آن باورهای سترگ و ارزشمند، عقب ننشست و سازشکاری نکرد. جمله ی مشهور او که گرسنه می مانیم و آزادی و استقلال را از دست نمی دهیم الگوی رهبران بسیاری چون، جمال عبدالناصر، جواهرلعل نهرو، مارشال تیتو و دیگر سران کشورهای غیرمتعهد شد.
او سخت بر این باور بود که صاحبان عقیده و ایمان، از مرگ نباید هراس کنند تا چه رسد به فحش ناکسان، چون که اصل مصلحت، اجتماع است، آنجا که مصالح اجتماع تامین نباشد، مصالح مردم تامین نخواهد بود و تشخیص اینکه چه اشخاصی روی مصالح جامعه مقاومت می کنند و چه اشخاصی روی مصالح خودشان، با مردم است.
الحق که مردم از عهده ی این تشخیص،خوب بر می آیند او راهی پر خوف و خطر اما ماندگار را برگزید تا در تاریخ و جمع نام آوران سرزمین اش جاودانه بماند. او بود که می گفت: نهضت استیفای حقوق ملت را،تا جایی ادامه می دهم…که در این راه دشوار، از برکت افکار عمومی مستفیض و بهره مند هستم و از هیچ مشکلی نمی هراسم…
دکتر مصدق که به آزادی بیان و شفافیت، باور داشت در دوران صدارت خود، با شهامت و فسادناپذیر ماند و انتقاد دیگران را به جان خرید. او می گفت: وقتی که رییس مملکت شدم چون مسوول نیک و بد، مملکت بودم به اطلاع عموم رسانیدم، انتقادی که جراید نسبت به اعمال من بکنند مورد تعقیب قرار نخواهد گرفت.
او به آزادی بیان و قلم ایمان داشت و بر این باور بود کسانی که از بیان و قلم هراس دارند و از آن جلوگیری کنند، خدمت به اجانب و خیانت به وطن نموده اند. او بود که هرگز از حقوق و مزایای دولتی استفاده نکرد. حتی زمانی که روانه دادگاه لاهه بود هزینه سفر و اقامت خود و همراهانش را از دارایی خودش پرداخت کرد. یکی از پاکدست ترین و وطن پرست ترین مسوولان تاریخ معاصر ایران ماند تا الگویی برای همگان باشد.
او چنان زیست که همواره جاوید و سزاوار، در حافظه تاریخ ملتش بماند او کسی بود که همیشه می خواست و می بایست خوب بماند و ماندگار شد.۲۹ اسفند، سالروز رنج شکوهمند او و یارانش در پاسداری از منافع ملی ملت ایران و شادی بخش است آنگونه که روز ۲۸ مرداد با تمام تلخی هایش روز بزرگی است تا از مردان بزرگی چون او باز هم به نیکی یاد شود” به مستی بر سر هرقطعه زین خاک/ خدا داند چه افسرها که رفته” روح بلندش شاد و یادش جاودانه باد.
بهرام( ماشاالله) براتی/ ایذه
